-
1 adflatus
breath, snorting; breeze, wind, draught, (hot) blast; stench; inspiration -
2 adflatus
1. 2. I.A blowing or breathing on, a breeze, blast, breath, etc., as of the wind, men, or animals:B.afflatusex terrā mentem ita movens ut, etc.,
Cic. Div. 2, 57, 117:adflatu nocent,
by the effluvia, Ov. M. 7, 551:ambusti adflatu vaporis,
Liv. 28, 23:ignes caelestes adussisse levi adflatu vestimenta,
id. 39, 22:Favonii,
Plin. 6, 17, 21, § 57:noxius,
id. 4, 12, 26 al. —Of animals:frondes adflatibus (apri) ardent,
by his breath, Ov. M. 8, 289:serpentis,
Stat. Th. 5, 527:polypus adflatu terribili canes agebat,
Plin. 9, 30, 48, § 92.—And of the aspiration in speech: Boeotii sine adflatu vocant collīs Tebas, i. e. without the h, Varr. R. R. 3, 1, 6.—Esp., a flash or glow of light (cf. afflo, I.):II.juncturae leni adflatu simulacra refovent,
Plin. 36, 15, 22, § 98.—Fig., afflation of the divine spirit, inspiration:nemo vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,
Cic. N. D. 2, 66:sine inflammatione animorum et sine quodam adflatu quasi furoris,
id. de Or. 2, 46. -
3 adflātus (aff-)
adflātus (aff-) ūs, m [ad-flo], a blowing on, breeze, blast, breath: ex terrā: vaporis, L: adflatu nocent, by the effluvia, O.: frondes adflatibus (apri) ardent, by his breath, O.—Fig., inspiration: divinus: furoris. -
4 adflo
adflare, adflavi, adflatus Vblow/breathe (on/towards); inspire, infuse; waft; graze; breathe poison on -
5 adflo
I.Lit., to blow or breathe on; constr. with acc. or dat.—Of the air:II. A.udam (fabam) ventus adflavit,
Plin. 18, 17, 44, § 155:adflantur vineta noto,
Stat. S. 5, 1, 146:crinem sparsum cervicibus adflare,
Ov. M. 1, 542:adflatus aurā,
Suet. Tib. 72. —Also of other things which exert an influence upon bodies, like a current of air; e. g. fire, light, vapor, etc.: et calidum membris adflare vaporem, and breathe a glow (lit. a warm vapor) upon our limbs, Lucr. 5, 508:veiut illis Canidia adflāsset,
Hor. S. 2, 8, 95:nos ubi primus equis oriens adflavit anhelis,
Verg. G. 1, 250; cf. id. A. 5, 739:ignibus (fulminum) adflari,
Ov. Tr. 1, 9, 22:adflati incendio,
touched, scorched, Liv. 30, 6:flammā ex Aetnā monte,
id. Fragm. Serv. ad Verg. G. 1, 472.—So, adflari sidere = siderari, to be seized with torpor or paralysis (v. sideror and sideratio), Plin. 2, 41, 41, § 108:odores, qui adflarentur e floribus,
were wafted, exhaled, Cic. Sen. 17; Prop. 3, 27, 17.—As v. act., to bear or bring to; constr. alicui aliquid:B.sperat sibi auram posse aliquam adflari voluntatis,
Cic. Verr. 2, 1, 13:rumoris nescio quid adflaverat, frequentiam non fuisse,
id. Att. 16, 5: alicui aliquid mali faucibus adflare, Auct. ad Her. 4, 49.—So poet.: adflare alicui honores, to breathe beauty upon one, i. e. to impart to, Verg. A. 1, 591:indomitis gregibus Venus adflat amores,
Tib. 2, 4, 57.—As v. neutr., to be favorable to, to be friendly or propitious to:Felix, cui placidus leniter adflat Amor,
Tib. 2, 1, 80. -
6 afflo
I.Lit., to blow or breathe on; constr. with acc. or dat.—Of the air:II. A.udam (fabam) ventus adflavit,
Plin. 18, 17, 44, § 155:adflantur vineta noto,
Stat. S. 5, 1, 146:crinem sparsum cervicibus adflare,
Ov. M. 1, 542:adflatus aurā,
Suet. Tib. 72. —Also of other things which exert an influence upon bodies, like a current of air; e. g. fire, light, vapor, etc.: et calidum membris adflare vaporem, and breathe a glow (lit. a warm vapor) upon our limbs, Lucr. 5, 508:veiut illis Canidia adflāsset,
Hor. S. 2, 8, 95:nos ubi primus equis oriens adflavit anhelis,
Verg. G. 1, 250; cf. id. A. 5, 739:ignibus (fulminum) adflari,
Ov. Tr. 1, 9, 22:adflati incendio,
touched, scorched, Liv. 30, 6:flammā ex Aetnā monte,
id. Fragm. Serv. ad Verg. G. 1, 472.—So, adflari sidere = siderari, to be seized with torpor or paralysis (v. sideror and sideratio), Plin. 2, 41, 41, § 108:odores, qui adflarentur e floribus,
were wafted, exhaled, Cic. Sen. 17; Prop. 3, 27, 17.—As v. act., to bear or bring to; constr. alicui aliquid:B.sperat sibi auram posse aliquam adflari voluntatis,
Cic. Verr. 2, 1, 13:rumoris nescio quid adflaverat, frequentiam non fuisse,
id. Att. 16, 5: alicui aliquid mali faucibus adflare, Auct. ad Her. 4, 49.—So poet.: adflare alicui honores, to breathe beauty upon one, i. e. to impart to, Verg. A. 1, 591:indomitis gregibus Venus adflat amores,
Tib. 2, 4, 57.—As v. neutr., to be favorable to, to be friendly or propitious to:Felix, cui placidus leniter adflat Amor,
Tib. 2, 1, 80.
См. также в других словарях:
Секретные материалы (Саундтреки) — Ниже представлен список официальных музыкальных альбомов, содержащую звуковую дорожку к сериалу и фильмам Секретные материалы. Содержание 1 Songs In The Key Of X: Music From Inspired By The X Files 2 The Truth The Light: Music From The X Files 3… … Википедия
POETA — per excellentiam dictus Homerus, Athenaeo, l. 1. Dicaearcho in Vita Graeciae, Iustiniano, Institut. de Iur. G. Nat. Harpocrationi in Homeridae, Hesychio, Quintiliano, Institut. Orator. l. 8. c. 5. Senecae, Ep. 58. Aliis: cuius rei causam habes… … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՍՏՈՒԱԾԱԶԳԵԱՑ — (զգեցի, ից.) NBH 1 0323 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 13c, 14c ա. θεόφορος theophorus, deifer; deum in se ferens, gerens, portans Զգեցօղ զԱստուած յինքեան, որպէս թէ արկեալ զիւրեաւ, կամ բարձօղ յանձին. այն է ըստ յն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀՈԳԵԿԻՐ — (կրի, րաց, կամ րից.) NBH 2 0111 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 12c, 13c ա. ՀՈԳԵԿԻՐ կամ ՀՈԳԷԿԻՐ. πνευματοφόρος qui fert aut gerit in se spiritum, spiritu divino adflatus. Որ կրէ յինքեան զհոգի աստուծոյ ըստ պէսպէս… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՆԵՐԳՈՅԱՑԱԿԱՆ — ( ) NBH 2 0416 Chronological Sequence: Unknown date ա. Իբր Աստուածարեալ՝ կամ այսակիր. ἑνθουσιαστικός numine vel furore adflatus, correptus. *Ի ձեռն դիւթական եւ ներգոյացական բնութեանն. Պղատ. տիմ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)